“Had we not loved ourselves at all, we could never have been obliged to love anything. So that self-love is the basis of all love.”
~ Thomas Traherne
Het zelfbeeld is een gevreesd fenomeen. We kijken niet graag naar onszelf in de spiegel. We maken graag foto’s van en voor anderen, maar de meeste van ons stralen geen overtuigend enthousiasme uit als wij zelf voor de camera moeten gaan staan.
Ook ik ben geen uitzondering hierin. Achter de camera voel ik me als een vis in het water, maar eenmaal ervoor weet ik mij geen houding aan te nemen. Wat is er toch zo eng aan om jezelf te zien? Tijd om het eens te gaan uitzoeken.
Het was een mooie dag. Een zacht zonnetje, niet al te fel. Mooi zacht licht dat mijn kamer binnenvalt. Statief opgezet, camera ingesteld, omkleden en vooruit, nog een beetje make-up opdoen. Ik was alleen. Alleen met mijn camera. Dat was al voldoende om mezelf ongemakkelijk te voelen. Ik heb enorme bewondering voor de mensen die voor de camera ongedwongen kunnen poseren. Dat kan ik niet. De eerste paar foto’s leek ik dan ook net Pinocchio. Alhoewel, Pinocchio ziet er nog veel leniger uit. En een stuk fotogenieker. Ik heb niet voor niets gekozen om achter die camera te gaan staan. Maar dat is niet de enige reden waarom ik niet voor de camera wil staan.
Ik denk dat veel mensen het lastig vinden om met zichzelf geconfronteerd te worden. Als je naar jezelf kijkt, op een foto, in de spiegel, dan zie je alle zwakheden van jezelf. Zelden zien wij hoe sterk en mooi wij zijn. Laat staan dat ook te erkennen.
Het kritische beeld op onszelf is ons aangeleerd in de meeste culturen. Bescheidenheid. Sommige mensen hebben daar geen last van. De meeste mensen wel. We zien altijd de goede eigenschappen van anderen, maar verzuimen erin om dat ook bij onszelf te zien. En zodra anderen dat tegen ons zeggen, zijn wij te bescheiden om het te accepteren. Zo’n persoon ben ik ook. Nederigheid is heer en meester over mij.
Het heeft veel weg van een taboe. En die we moeten zien te doorbreken. Dat is waarom ik mijzelf op de foto heb gezet. Omdat ik zelf nu weleens wil inzien dat ik ook een mooi en sterk mens ben. Het voelt een beetje onwennig om dat over jezelf te zeggen, maar het voelt goed en dat mag! Juist omdat we het zo weinig doen, raken we er niet aan gewend. Dus moeten we het vaker doen. Kijk naar jezelf en zeg gerust eens zo nu en dan tegen jezelf dat jij fantastisch bent! Nee, dat is niet arrogant! Nee, dat is niet je eigen ego strelen. Dat is jezelf kennen en jezelf accepteren zoals jij bent.
Omarm jezelf, heb jezelf lief, voor dat is de basis van alle liefde.